1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
81
Okunma
Bir düşüncenin kıyısında oturuyorum,
Sessizlikle örülmüş bir zaman diliminde.
Sorular var içimde, kimliksiz ve sonsuz,
Cevaplar suskun, tıpkı gece gibi derin.
Güneş bile sorgular bazen doğuşunu,
"Ben neden her gün yeniden yanmalıyım?"
Gökyüzü sorar buluta:
"Sen geçiciysen, ben nasıl kalıcıyım?"
Varlık bir yankı mı, yokluk bir yansıma?
Ben dediğim şey, ben mi gerçekten?
Kime ait bu gözler, bu yürüyüş, bu düş?
Kendimi ararken, her yerde evrenle çarpıştım.
Zaman bir nehir değil,
O bir sessizlik biçimi.
Akmaz, sürükler bizi—
Ama nereye?
Düşüncelerim, yıldızsız bir geceye benziyor,
Karanlık ama sonsuz ihtimallerle dolu.
Ve belki de hakikat,
Yalnızca iyi sorulmuş bir soruda saklı.
Sinan Bayram
5.0
100% (2)
Cevap Yaz