0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
45
Okunma
Elif Sırrı
Derin deryalarda katre hiçtir,
Bu feryâd-ı figân nedendir, âşık?
Varlık denizinden, yokluk deryasında hiç, hep hiçtir,
Bu çaresiz son çırpınışların nedendir, âşık?
Bilirsin; sevmeyen, sevenin derdinden ne anlar?
Elif sırrını, kapı sahibinden başka kim anlar?
Derdimiz sırra aşikâr değil, sırra gark olmak,
Binlerden çıkıp bire inmek, sonra Bir’de hiç olmak.
Ey garip âşık, ben senleyim, aslımız Leyla’mız aynı,
Bedenler ayrı olsa da, gönül sahibi hep aynı.
Gel, sen ateş ol; ben alev, yakalım senle beni,
Ben hiçliklere, sen ise Elif sırrına — hep Bâkî.
5.0
100% (1)
