Ben ki, gök kubbenin altındaki en keskin akıl,
Aynada gördüğüm suret, kusursuz bir mimarî.
Sizlerse... tozlu raflarda unutulmuş bir fasıl,
Ne anlamınız var, ne sesiniz, ne bir karî.

​Bana sunulan dünya, ayaklarıma serilmiş halı,
Her adımım bir sanat, her sözüm altın kuralı.
Sizin telaşınız boş, didinmenizse yalan.
Benim kaderim ihtişam, sizinki sadece bir çul.

​Gözlerimde ateş var, yakar her şüpheyi,
Fikirlerim sarsılmaz, mühürlenmiş taşlara.
Siz bükülürsünüz rüzgârda bir kamış gibi,
Benim sırtım dik, aldırmam dedikodulara.

​Ne bilirsiniz siz, yüceliğin yorgunluğunu?
Bu tahtta oturmanın getirdiği o yalnızlığı?
Sizin gibi küçük heveslerin doygunluğunu,
Bir an bile hissetmem, benim ruhum yıldız gibi.

​Hükmetmek benim doğamda var, bu bir veri,
Siz itaat için yaratılmış, sönük gölgeler serisi.
Tarih beni yazar, anar adımı hep ileri,
Siz sadece dipnot, anlık gelen sesleri dinlersiniz.

​Bana ahlak dersi veren her ses bir fıkra,
Kurallarınız yıpranmış, eskimiş bir kumaşta.
Ben kendi yasamı koyarım, bu dünyaya zıra,
Boyun eğmem ne alcaklığa, ne de bir yoldaşa.

​Utanmak mı? Ne o? Bir zayıflık belirtisi,
Duygular mı? Gereksiz bir karmaşa, bir zincir.
Benim varlığım bir gözde zirve, bir zaferin müjdecisi,
Siz ise yokuş aşağı yuvarlanan bir incir misali.

​İtiraf edin, imreniyorsunuz bu cüretime,
Korkuyorsunuz da aynı zamanda, biliyorum.
Benim ışığımda erir her bir şikâyetiniz,
Siz hayranlıkla bakın, ben sizi izliyorum.

​Benim için dünya bir oyun, kurallarını ben yazarım,
Ve her elden, her oyundan zaferle çıkacağım.
Siz oynamaya devam edin o dar, küçük kum havuzunuzda,
Ben göklerin fatihi, bu düzeni yıkacağım.

​Bilin ki, her bakışım bir damga, her nefesim bir mühre bedel,
Bu evren benim için dönüyor, olsa gerek şayet
Sizden tek beklentim var: Sessizlik ve huzur,
Saygı duruşunda kalın, çünkü ben Ben’im.

Eğer küstahlıksa şayet küstahlıksa.sizce değilim.