3
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
102
Okunma
İçime Koydun Közü
(Abdullah Papur’un aziz hatırasına)
Ahh…
İçime koydun közü… yanarım da, söyleyemem,
Ah Hatun… şu gönlümde ateşsin, silemem.
Bir nefesin yetti bana, bin ömürle ödeyemem,
Ah… seni unutur muyum, ben senden gidemem.
Ahh…
Dağlar seni soruyor, yolum duman içinde,
Rüzgâr bile ağlar, adını alıp dilinde.
Yolumu dertler sardı, gözüm yaşın içinde,
Ah Hatun… bir ben kaldım, yüreğim kül içinde.
Ahh…
Gözlerimde yaş değil, sanki kan akar Hatun,
Yüreğim yanık köz gibi, derman arar Hatun.
Bir Papur gibi susarım, gece donar Hatun,
Ahh… İçime koydun közü, sönmez bu yar Hatun…
--__--
🕊️ Not:
Bu şiir, Abdullah Papur’un yaktığı o yanık türkülerden ilhamla yazılmıştır.
Her “ah” bir nefes, her dize bir dua gibidir.
Sazın sesi susar, ama gönlün türküsü sürer…
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz