Kuşların şâhı kartal, toplar bütün kuşları
Gökyüzünü kuşatır, kuşların uçuşları

Sonra o gür sesiyle, seslenir cümlesine;
“- Beni dinleyin halkım, ötelim öylesine

Duysunlar yedi-cihân, kuşların gür sesini
Sağlayın gökyüzünde, bu şanın sürmesini

Ben şimdi sayacağım, bir, iki, üç!.. deyince
Hep birlikte ötelim, intizâm gereğince!..”

Ve başlamış saymaya, bir, iki, üç!.. hep birlik;
Çıt dahi duyulmamış, yalnız olmuş sessizlik

Sessizliğe bürünmüş, koca vadi bir anda
Kartal hayrette kalmış, kuşla dolu meydanda

Bu iş nasıl oldu da, neden ötmedi kuşlar?..
Kartalı aldı birden şaşkın, mahcup bakışlar

Kuşlar neden ötmedi, sebebi nedir bunun,
Sonradan anlaşıldı, sebebi bu konunun…

Serçe şöyle düşünmüş, ben itaat etmesem
Benim sesim çok ince, kim fark eder ötmesem

Aynı şeyi düşünmüş, bütün kuşlar hep o an
Sessizliğe bürünmüş, kuşlarla dolu meydan
…

İşte dostlar bu kıssa, şunu anlattı bize
Anında yapmalıyız, düşeni hissemize

Ben ötmesem ne olur, demeyin serçe gibi;
Siz olmayın toplumda bozulmanın sebebi.

Birlik ve beraberlik, çok önemli bir olgu;
Aynı yere vurursak, dayanmaz hiçbir dolgu!..

Kadir Çetin 13.11.08 Nazilli