(BOROZANI ÖTTÜRÜN)-anm

Seferberlik yılları, herkes fakir, herkes aç
İnsanlar bir lokmaya, hayvanlar ota muhtâç

Askerde aynı böyle, perişân ve sefilken,
İntikâl emri gelmiş, gemiyle pupa yelken.

Bir haftalık mesâfe, gemiyle gidilecek
Hedefe varmak için, çok gayret edilecek

O zaman fazla imiş, katırların önemi
Tedâriki şart imiş, katırın su ve yemi

Katırları ambara doldurmuşlar ilk önce
Sonra erât doluşmuş, bu emir gereğince

Fakat kıtlık yüzünden, ot, saman bulması zor
Bir haftalık sefere, böylece çıkılıyor…

Birinci gün, kazasız belasız geçiliyor
Artık elde ne varsa, yiyilip, içiliyor

İkinci gün öğleyin, otla saman bitince
Katırlar acıkıp da, durmadan tepinince

Erât koşar subaya, subaysa komutana
Berâber düşünürler, nasıl biter tantana

Müteâla ederler, durumu ince ince
Bir çözüme varırlar bu ahvâl gereğince

Çağırırlar oraya, borozancı başını
Askerse borozanla, çalar yemek marşını

Sesi duyan katırlar, kulakları dikerler
Yemek gelecek diye sessizce bekleşirler

Zaman geçer bir müddet, ne gelen var ne giden
Tepinmeye başlarlar, tüm katırlar yeniden

Tekrardan borozanın sesi duyulur yine
Kulak diker katırlar son verir tepinmeye

Katırlar yol boyunca, dikerek kulakları
Ot ve saman beklerler, elbetteki hakları

Borozan öttürülür, gidilir gündüz gece
Ve sahile varılır, kabus biter böylece
…

Ben kıssayı anlattım,bu kıssanın hissesi
Kulak dikip çoğumuz keseriz bazen sesi

Dikkat edin etrafta, borozanlar ötmek de
Bazıları bizleri, bu şekilde gütmek de…

İnanın size, güzel kıssalarım var daha;
Az sonra anlatırım, borozan öttü aha!..

Kadir Çetin 14.11.08 Nazilli