Merhaba ey dostlar!.. Neresi dedim;
Edipler kahvesi, bura dediler.
Hoş karşıladılar, hoş-beş ettiler,
Burada düşmezsin, dara dediler…

Dediler, hoş geldin, safa getirdin,
Açmısın-tokmusun, neleri yerdin,
Yüreğin yanıkmış, var mı ki derdin,
Derdine bulunur, çare dediler..

Baktım ki, bir nice ozanlar burda,
Şiiri çok güzel, yazanlar burda,
Sevgiyi gönülden süzenler burda,
Burda iyileşir, yara dediler…

Sahibi kim bile, bilmiyom daha,
Ona da çok selam, yürekten aha!
Buranın değeri, biçilmez paha,
Fakat burda geçmez , para dediler…

Okudum bi güzel talimatları,
Dinledim dostlardan nasihatleri,
Çizdim bütünüyle, kalın hatları,
Sordum da adına, töre dediler…

Kimi ışık oldu, yol oldu bana,
Kimi soğuk durdu, sol oldu bana,
Kimi şeker-kaymak, bal oldu bana,
Senin için başlar, süre dediler…

Alıştık sonradan, bir-birimize,
Yorumlar yolladık, her-birimize,
Sevdalar uçurduk, yar-birimize,
Sende selam söyle, yare dediler…

Samsun, Aydın nere, Adana nere,
Tokat, İzmir, Bursa, hepsi bu yere,
Hayat ne göstere, neleri göre,
Sen burda geçersin, kâra dediler…

Kadirim; gerçek dost, bel’lolur yolda,
Kusurlar çok olur, elbette kulda,
Kabul eyleyiniz, beni bu halde,
Atmayız kimseyi, nâra dediler…

Kadir Çetin/03/08/Nazilli