Bir çağ başlar kalpte, bir kıvılcımla başlar sevgi,
Ne dağ dinler, ne deniz, ne de zamanın eski bilgeliği.
Bir bakışta yazılır kader, bir gülüşle kırılır zincir,
Sevmek, insanı huzura yaklaştıran en eski sevinçtir.

İlk çağlarda ateşi bulan el titrerken yalnızlıktan,
Bir dokunuş, bir sevgi büyütür insanı karanlıktan.
Gökten süzülen yıldız gibi iner kalbe sevmek,
Bir ömrü yakar, ama küllerinden yeniden yükselmek demek.

Yiğitlikse eğer bir yüreği taşırken incitmeden,
Asıl kahramanlıktır sevmek, korkmadan, eksiltmeden.
Bir hükümdar tahtından vazgeçer, aşkın gölgesine ermek için,
Ve bir çoban saraya yürü, sevmişse, yürekleri geçer için için.

Sevmek, ne yalnız bir hissin içli nağmesidir,
O, çağları deviren, krallıkları diz çöktüren bir serüvendir.
Bir nehir gibi sabırla akar, taşları bile oyarken,
Bir dağ gibi durur ardında, yıkılsa da, dimdik ayaktayken.

Düşmanlığa karşı bir kalkan, ihanete karşı bir yemin,
Sevmek, en büyük zaferdir, en sessiz, en derin.
Bir annenin bakışı kadar kutsal,
Bir yoldaşın eli kadar sağlam ve asal.

Ey insan! Unutma: Sevmek, yaşamanın şanlı izidir,
Kalpten kalbe geçen görünmez bir ordunun sesidir.
Nice çağlar geçer, nice destanlar unutulur zamanla,
Ama sevgiyle atılan her adım kalır sonsuza.

Sinan Bayram