Yusufçuk hasret kalmış ırmaktaki sazlıklara
Irmak esirgerse ki 2 selvi sazı, yuh olsun...
Kumru kırıntı toplamışta dala yuva yapmaya,
Ağaç rüzgara aldanır salınırsa, yuh olsun.

Aç karnına lokma diye şükredene,
Tok yediğinin zekatını çekerse yuh olsun.
Kar düştü diye sığınır alem bir taş eve,
O kar taşsız olana dokunuyorsa, yuh olsun..

Kırılır ya gönül bu dünya şehvetinde,
Kırıldığını bile bile edene, yuh olsun
Yaşamayı bir tek kalbin atması sanır insan,
O kalp yanlışa atıyorsa, yuh olsun..

Kaç yüreğe kaptırdın kendini, kaç kez ağladın?
Yanlışı bile bile gözyaşlarına sebep olana yuh olsun.
Sevmek bakkalda mı satılır da, kullanma tarihi olsun.
Sevmeyi bilmeyen arsız topluma yuh olsun...

İlişmeyin başka kalplere yetmiyorsa cürüm.
Yekten geldik de kimi es geçti ölüm.
Pisliğiniz sizde kalsın, olmayın kimseye zulüm.
Zulüm olanı görüp susarsak da, bize yuh olsun...