Ey deniz...
Sen ki bir avuç suyla can alan
Kader bilinen yolu tıkalı bırakan
Son denen günü bir anda yaşatan
Sen ki yaşattıkların ile yaşayan
Her canlıya bir hayat bağlayan
Her canlıya bir can borçlu kalan
Dünya senin sana muhtaç olan

Sardığın toprak seni unutmuş
Her dalgan da sana kinle bakar
Vardığın her limanda gemiler baraj kurar
Aldığın her yağmurda sana hayat var
Seni bekleyen milyonlarca ağaç
Yolunda dalı ve yaprakları yatar
Bir damla suyun bereketi sen
Sende nasıl bir hayat var?

Ey insan...
Sende her tür kalleşlik var
Sen ki bir damla suya muhtaçken
Denizle ne alıp veremediğin var

Kirlettiğin su sana merhamettir
Yüzmeye çalıştığın yerde
Seni boğan senin pisliğindir

O ki sana ALLAH’tan rahmettir.
Sen gibilerine ders değil nimettir
Yapacağın her şey ona hakarettir
Ki sen insan oğlu nefis senden daha fanidir....