sefalarına takıldım arkadaş
zevki sefalarına
hüzzam bakışlarındaki
cefalarına takıldım arkadaş

arkadaşımdın
gerek sevgiyi
gerek dosluğu
gerekse yoklu
paylaştığım

can ciğerdik sokak başlarında
tek yürektik son durak akşamlarında

coşkuluydu gülüşlerimiz
kahkahalarımızın adıydı arkadaşlığımız
aynı şeyi aynı anda hisseder
aynı zamanı paylaşırdık
ikimizde aynı topraktan olma
gardaş gibiydik

mevsimler hep kış güneşi olsada
içimize yaz akşamlarının
yıldızları çeklirdi
ısıtırdık tatlı sohbetlerle
karanlığı
aramazdı gönül baharı
hep bahardı arkadaşlığımız

kıymetini bilemedik
değerini göremedik
götüremedik uzaklara
yaşlanamadık birlikte arkadaş
sallanan sandalyede kahvelerimiz soğuyacak şimdi
baston olacak kollarımızda yok artık
ikimizde kesildik hayatın baharından

şimdi mevsim artık bahara çaldı sende
ve inan bunu taşıyacak ne güç ne de kuvvet var bende

arkadaş

U Ç U K