BÜLBÜLÜNE MEFTUN OLDUĞUM

Bunu nasıl anlatabilirim,
Hayal mi yoksa düşte miydim,?
Muhteşem, olağanüstü gördüğüm,
Çiçekler içinde ki ormana baktık.

Kuş sesleri, sanal ilk bahara
Ayrı bir güzellik katıyordu.
Önce uzaktan hafif hafif duyulan,
Hışırtılar, kısa sürede orkestra ya dönüştü.
Rüzgar da ara sıra başımızın
Üstündeki çalılıkları delerek,
Konsere dahil oluyor du adeta.

Güneş bir birine geçmiş ağaç,
Dallarını, doğal bir projektör gibi,
O karanlıkta aydınlatıyor du,
Gözlerimi açmak istemiyorum,
Ama her güzel şey gibi buda
Bitmeliydi bu yolculuk nereyeydi,
Daha ne kadar sürecekti? bilmiyorum.

Ama nereye gidiyorsak beni,
Bekleyen sırlar dünyasında,
Bambaşka bir ben vardım.
Her gün hayata değişen bakışım.
Çıktığım bu yolda yürürken
Öğrendiklerim, gördüklerim.
Canda pervane bir güldüm.
Bülbülüne meftun olan ben..

(Cangülüm) saat 16:49 tarih. 05/10/25
Nebahat KILAKAY