YOL İÇİNDE İÇİME YOLCULUK

Burada uzak diyarlar da,
Medeniyetin uğramadığı,
Burası dünyanın unuttuğu,
Çorak iklimler ülkesinde.

Ben neden geldim ne arıyordum?
Yada neyden kaçıyordum.
Aşağıda ninni gibi gelen duaların,
Eşliğinde kendimi günbatımına bıraktım.

Bize güneş şemsiye si görevi gören,
Ağacın tepesindeki kuşlar
Dualara eşlik edercesine cıvıldıyor
Derin bir nefes aldım içime.
Bütün düşüncelerim kaygım gitti..
Çok iyi hissediyordum..

Bir kaç dakika sonra gözlerimi
Açtığımda adeta büyülendim.
Nefes kesici bir manzarayla karşılaştım:
Batmak için bakmamı bekleyen,
Güneş bütün şehri portakal rengine,
Bürümüştü,manzara
beni benden almıştı adeta..

Çayımla güneşte demlendim.
Yanımdaki sana şunu söyleyeyim.
Mutsuz olmak için harcadığın,
Tek bir an sana geri gelmeyecek,
Yaşamının ne zaman başladığını
Biliyorsun, ama ne zaman,
Son bulacak bilmiyorsun.

Yaşadığımız her saniye bize sunulmuş,
En değerli hediyedir, onu ziyan,
Etmememiz gerekir.
Mutluluk şimdiki zamanda yaşanır.
Etrafını yargılamadan taze bir bakışla,
Gözlemlemeyi kabul edersen.
Bütün farklığına rağmen,
Yeni dünya keşfedebilir, zevk alabilirsin.

Bir kaç dakika önce uzun zamandır,
Hissetmediğim eşsiz görsel şölen,
Ve duygusal deneyim yaşamıştım.
Bu oyun ilgimi çekmişti
Kaldı ki madem buradayım.
Öyleyse bundan zevk almayı deneyebilirim.

Evet ben zor işlerin kadınıyım.
O halde ben hem eğlenecektim,
Hemde bu işin üstesinden gelecektim.
Doğru bildiklerimi unutup
Her şeyi, Tıpkı yeni doğmuş.
Bebek gibi keşfetmem gerekir.
Sanırım bunu yapabilirim.
Yol içinde içime çıktığım yolculuk...

(cangülüm) saat. 00:20 tarih. 28/09/25
Nebahat KILAKAY