gerçeklerden uzak kalınca
cesedi kalbinden önce ölürmüş bazen insanın
“E” tipi ara kapısız mahkumiyet
havalandırmaya kurulmuş darağacı bile tutsak
gölgeler siliktir
yönsüz mahlukat
gerçekleri de idam edilirmiş bazen insanın

uğultudan terk edilmiş sözlerdeki dil
rol giyinilerek cesaret saçar etraf
yalan aynalarda sahte gülümsemeli pozlar
deklanşöre basan parmak dost değil
mühürlenen her damar
solumaktan çürüyen ses
bir harfle başlatılır koskoca yangın söndürülemez
canda görünmez ateşten kafes
tutuşur derisi eti bazen insanın

hayat kaleminde mürekkep kan lekesidir
yaralar düşülür ömür defterine sözcük sözcük
çaresiz aşktan titrer her damar her hücre
isyana tutuklu paslı lâl mermisidir
ağarmış saçlarından sıyrılır sevinç
şaşı karanlıkla dolar her ücra
kederin omzunda yaslanır insan

cildi dökülür koskoca şehrin
makyajlar sahtekâr duygular hain
sır sırra karışır gizler çözümsüz
gövdede gökyüzü gözlerde bulut
kaygılı yağmurlar düşmez toprağa
vandal bakışlardan süzülür ırmak
hayretle şaşkınlık akar beraber
kurur yaşamın ahenkli kökü
nefes bir sanrıdır düşünce k’ayıp
dal özlemle çürür yokluk düşer yaprağa
teslimiyet içinde yıkılır insan

EbRuAsya//