Selamını almıştım arifeydi içim
Hani bilirsin
Sevinçlerin öncesiydin düşlerimde
Gökten oluk oluk ter
Ve düşüncemden
Kan damlıyorken bile
Adını unutmadım

Yere yığılmış burkalı ananın
Dizlerinden taşıyordu ahlar
Nasıl yağmasın,
Savaşları atıp o engin mavilikler
Ve nasıl esmesin rüzgarlar
Koltuklarında
Barışı sırtlanmışken.

Filistin gibisin,
Şimdi geçtiğin her yer talan
Düşünceme dayanmış
Bekliyor zaman

İçim sızlıyor
Hem de çok
Barışı ne zaman
Mezun etsek
Sınıfta kalıyor
İnsani adımlar

Havai fişeklerle
Bombalar arasındayım
Düşüncemi vuruyor
Can evim bana tuzak
Dünyayı sarmalayan
Dikenli teller gibiyim

Bir ülkeden
Başka bir ülkeye geçmek deyince
Yanardağların ortasında
Tank tüfek sesiyim
Bir bayram arifesinde kördüğüm
Allah’ ım sevginin dilencisiyim
Neyse ki
Arifeleri kınaya boyayan
Güzel bir çocukluğum var

Cebimde gazoz kapaklarım
Avcuma sabitleyip
Kınayı taşırmamalıyım
Dünya yuvarlak malum
Bir masada halloluyor işler güçler

Sevincimi saklıyorum
Uzat avucunu dünya
Sevinmek hakkı artık senin
Oluk oluk kan düşüncem
Ve gökyüzü terli
Yağdı yağacak

Bu defa;
Gözyaşlarımı ötelemiyorum
Aksın da gitsin
Acının bedeli
Buyursun gelsin
Allah’ım
Çok özledim

ŞuLeCan