İçi geçmiş ruhsuzlar
Ruhu olandan korkarlar
Dönmüştür rengi sadece griye
Düşmandır rengarek kişiliğe
Bahanesidir yükü onun
Farkında değildir seçtiği yolun
Suçlar kaderi ve söylenip durun

Eee! Baksana bir haline bunun
Seçmedin mi sen inat edip durun
20 yıl bağlamadın mı onunla kordonun
Niye ah! Edersin doğurmasaydın be odun!

Hani herşeyi güzel ve cennet elleri
Şimdi neden vurdun kederi, derdi
Hani getirdiydi sana bereketi
Neden vurursun hep elinin tersi

O doğmak mı istedi evren kanalıyla sanki
Onun bir suçu yok, sen planladın ki
Şimdi niye ömrünü mecbur adadın
Keyfi yok muydu işte anne/baba olmanın
Çok konuşma, sandın ki hep ona bakmanın
Yükü artmayan bir bez bebek
Ne istersen onu giyecek

Kusura bakma ama ahmak olduğunu
Gösterdin en iyi şekilde hayalin durduğunu
Aldın sorumluluk dünyanın en zorunu
Büyütseydin iyi bir şekilde oğlunu
Vurmazdın dizini, Çıkmazdı gözünün morluğu

Hep sandın sen evcilik gibi
Bimezdi ki ne ki gerçekliği
Hep şımarttın kızını, prensesini
Şimdi ağlama, o artık hayalperest birisi

Atmayın suçları büyüye, kadere
Ne yapsın onlar, başında sen vardın bir kere
Neyse giy sen şimdi grileri üstüne
Görme renkleri kahrolursun ömrünce.