Ne zaman geldin demeyi çok isterdim bu aralar
Gözlerine bakarak tutuşmanın
Ne olduğunu unuttum.
Aklıma düşmeyi de ihmal ediyorsun
Farkındayım bunun ben.
Sana gel dememden değil
Gelmemenden yorgunluğum.
Her kılıkta çık karşıma
Tanımazsam benim ayıbım olsun
Köşedeki bakkal yanındaki manav ol
Ekmeğin bayatını
Domatesin Çürüğü verme bana.
Meydandaki simitçi çarşıdaki güveçci
Olta tutan balıkçı, umut dağıtan biletçi ol.
Ama en çokta
Zamanı durdurabilen saatçi ol
Orada kalalım öylece
Kalmazsam benim ayıbım olsun.

Sen nokta dedin
Ben virgül koydum bize
Düşün;
Kaç şair, virgül ile başladı ki şiirine?
Kaçı şehre verdi güzelliğini?
Kaçı seni beklerken
Arkadaş bildi sokak fenerini?
Kaçı üşüdü zemheride
Sarmayan kollarından sebep?
Hangisinin ateşi dondu,
Hangisi bir gülüşüne dönüp dolaşıp geldi kondu?
Benim istediğim bu değildi.
Sen benden gideli
Tıka basa yokluğunla dolu yalnızlığım
Sevince mi yazdım
Yoksa sen gidince mi onca birikmişleri
Sorsalar da değişmiyor ki cevabı
Uçurduğum kuşlar ölmüşken
Gök benim olmuş neyleyim.

Baki şenel. 2025