Üç ayda dönüldü, kırk yıllık köşe;
İşler eski işler değil, Memocan.
Haram kebap oldu, dizildi şişe;
Aşlar eski aşlar değil, Memocan.

Boynuzlu dünürler sarhoş rakıdan,
Bozuk gelin görünmüyor takıdan.
Halay çeken tiksinmiyor kokudan;
Leşler eski leşler değil, Memocan.

Bulandıkça sular yokuşa aktı,
Arsızlar podyuma gururla çıktı.
Pehlivanı kalleş hakemler yıktı;
Tuşlar eski tuşlar değil, Memocan.

Haller ağlamalık, bakıp gülünmez;
Bu salyalar her mendile silinmez.
Nerden gelir, kimden değer, bilinmez;
Taşlar eski taşlar değil, Memocan.

Dümbelek çalıyor sazın yerine,
Dulu everdiler kızın yerine.
Ördek satılıyor kazın yerine;
Kuşlar eski kuşlar değil, Memocan.

Ağanın atıyla yalaka aynı;
Eyersiz binilmiş, açılmış çiğni.
Eğilmekten boynu tutulmuş boynu;
Başlar eski başlar değil, Memocan.

Harun um kah derin, kah ise dayaz;
Ne bahar o bahar, ne de yaz o yaz.
Kansızları üşütmüyor kar ayaz;
Kışlar eski kışlar değil, Memocan.

HARUN USTAOĞLU