Teslimiyetin sönen ferinde saklı bir gizin
Tahakküm altında yaşamaya dair bir ömrün
Kusursuz hak ihlali miydi yoksa mevsim?

Diri sancılar gömdüm öncemde mahcup
Aşkın firar ettiği bir göğün mazlum feryadı
Gün geçmiyordu ki belirsizliğin gücü
Güme gitmiş neşriyat misali
Okuduğum her şiirin miydi yoksa üçüncü sayfası?
Bir düşe daha mahal veren ürperen tenime doğan ay gibi
Ve işte ve işte
Aymazlığında tanrının adeta kafir gölgelerin sür-git hükmü
Benimse tek Sığınağım
Benim sesimde saklı sırların
Tek Muhatabım Yaratan…

Her müşküle düştüğünde muzip bir fısıltı duyar gibi
Gel gör ki delik kalbimin ucu kaçmış ipe
Ve işte darağacında sallandırıldığımın ertesi
Kamaşan gözlerinde renklerin o mücbir yenilgisi
Gök delik
Cep delik cepken delik yürek delik
Delicesine sevdiğime tanık yer gök
Yarenim ay
Yârim yıldızlar
Yâd edilesi dünümde uyruğu kayıp bir ömür
Bak nasıl da fısıldar

Sözlerimi delip geçen
Gönlümü fetheden
Semiren hüzün
Sağaltan sevincim
Hali hazırda yaşıyor olabilmem dahi
Tek maruzatım olsa ne ki tümden gelen
Bunca gizin
Bunca sesin
Sessizliğime tefe tuttuğum da değil
Ses olmamla iştigal o nefer ki
Göğsümde saklı dolunay
Ardıç kuşları gibi mübarek
Aşk iken muhatabım ölmek ne demek?

Göğün simetrik sancıları
Sanrı yüklü o fanus
Ve delice güçleri zemheriden firar eden mahlûkat
Şiarım ay yıldız
Şairliğimse buraya kadar…
Hayır, hayır, demedim asla
Yaşamla şiir adeta iki karpuz koltuk altında
Koyudan gölgeler
Kısık sesli o firar
Zemzem suyu gibi mübarek akan yaşım
Yasımdan firar eden çocuklu yaşım
Yandaşım ve yoldaşım ve yakarışım

Semazen ayaklarında döngüden
Belki de bu ilk ve de son kendime bakışım
Bir milat ki aşk
Bir miat ki söken şafak
Ellerim ve pejmürde delik ceplerim
Bak işte, babamın öldüğü yaştan da öteyim
Yasımla yâd edilesi bir kavşaktayım
Gidişim dönmeyişim
Sökün edişim ısrarla yazdığım silik şiirlerimle
Söküklerimi ihya ettiğim o çocuksu ve mahcup gülüşlerim

Firakı aşk
Fidanı adeta saltanat
Ansızın doğan gün iken tek muhatabım
Hüzün ve umut yüklü seyyah gölgem
Aşk mıdır yoksa müridi kıvanç dolu geçmişim
An ise sarkık
Dünler nasıl da kavruk
Ve şu deli gönül alabildiğine kıvrak
Yan gelip yatanlara sözüm

Yârimden yadigâr bir kırık kulp ki
Kırk küpü doldurmayan
Kırkladığım saçlarıma konan beyaz tek muhatabım
Olmamalıydı oysa ölümden gayri
Seferisi olduğum aşkın gamzelerine dolan yaş gibi
Yakarışım
T/aşkın mizacım ve sürmenaj duygularım
Öncesiz bir yarın
Dünsüz bir sabah
Sonlanmaya dair bir güzergâh
Oysaki girizgâh bellemiştim ben attığım ilk adımı

Adsız bir kelaynak
Surlar ve sırlar sökün eden ardı ardına
Pekişen isyanımdaki o devasa ayraç
Noktam ve ünlemin ünlediği kavgam
Devridaim yapan bir rotadan
Sapmakla iştigal varsın olsun
Serencamında göğün yalnızlığım yağsın damla damla
Damıttığım gecenin sabahına ermek miydi yoksa yaptığım son hata?

Ya, başı belirsiz bir nizamda
Nabzını alamıyorum artık şiirin
Bir nebze de olsa büyümeliydim oysa
Anne mizaçlı her suret kanayan bir yara
Anne duası ötesi ve de verilen her fetva
Anam benim, yeter ki sen çok yaşa