Gitme demek isterdim sana,
Bir çocuk gibi boynuna yapışıp hıçkırığımla adını sayarak.
Her adımın benden çaldığını bilerek,
Her nefesimin bir köşesini senden eksilterek.

Gitme… gitme, bak;
Geceler sensiz bir mezar gibi soğuk, içime buz seriyor.
Kalbim her çarpışta biraz daha yorgun, biraz daha yalnız.
Bir çift kelimeyle kurtulabilirdi belki bu aşk
Ama sustum. Susmak en ağır günah oldu bana.

Gitme demek isterdim sana bağıra bağıra;
Sesim boğuldu içimde, kelimelerim boğazımda yığıldı.
Ve sen… arkana bile bakmadan,
Usul usul, sessizce gittin.

Gitme, gitme demek isterdim sana
İçimde koca bir şehir yıkıldı, taşları kalbime saplandı.
Senli düşlerim hâlâ kursağımda, çıkmıyor, çıkarmıyor beni.

Bir çocuk gibi dizlerimin önüne kapanıp hıçkırıklarla yalvarsam,
“Gitme,” desem, “kal,” desem
Yüreğimdeki yangınlara yetmez gözümün yaşları;
Dur, gitme....