İnsan kalbi kadar yaşıyor, yüreğindeki sevgi, merhamet ne kadarsa o kadar çok yaşıyorsun duyguları, ömrün yarısını geçtiğinde artık duruluyor içerideki fırtına, fırtına sonrası sessizlik başlıyor, kimi zaman o harabede dolaşıyor insan ve yaşananları düşünüyorsun, o iç çekişi hissettirdi şiir .

Tutunmak için bir iz arar yürek, bir tatlı hatıra, geçmişteki yüzler geçer önünden, yaşanmışlıklar, bir kırıntı arar insan, güzel duyguları kaybetmemek için.

Acı taraftan kaçarız onlarla yüzleşmek kaç yaşına gelirsen gel hala çok zordur, belkide kapatmak görmemek daha iyi hissettirir o an için.

İçimizdeki o çocuk o masumiyet ne çok ihtiyacımız var ona sarılmaya, onu aramaya başlarız artık, geçen ömür en çokta samimiyeti ve masumiyeti, güveni kemirmiştir çünkü.

Samimiyetinle örülen bu şiir benim yazdığım şiiri tamamlamış, zihnin tek başına olmadığını kalple bütünleştiğini ve ikisinin bir bütün olduğunu da gördüm bu şiirde, yürekten hissettirdi yine.

Her şiirin özel ve seçkin güzel yüreğine kocaman sevgiler canım