"Dağılsın karanlık gelsinde güneş
İnsanlık kurtulsun bende güleyim
Ey korku içimi deş,deş,yine deş!
Bari son nefeste rahat öleyim"


Kim demiş yok başkası kedere boğulacak
Bilmiyorum varmıdır benden dertli doğacak ?

Her nebze duyuyorum ıstırap meltemini
Ver bana benim olsun en derin kederini

Yüreğim parçalanır bir gelin görüversem
Tükenirmi kederim ansızın ölüversem

Yollarım çile oldu hüzünlerim basamak
Yaşıyorum ölüden daha beter yaşamak

Duymasam sensizliği kalbimin köşesinde
Ağlıyorum yıllardır bir şiir bestesinde

Biçare gönüllerde ağıdım yankılanır
Adım hüzün bestesi bilindik bir şarkıdır

Ne derdimi çekecek bir kağnı bulabildim
Ne aşk kervanlarının taciri olabildim

Beni kimsesizlerin mezarına gömsünler
Yada küreğe vurup Sibirya’ya sürsünler

Ah etmem,çile duymam,üzülmem ve kahretmem
Kimsenin umrunda mı sessizce ölüvermem

Hey bostanlar içinde mesrur müşfik lâlezar
Size sımsıcak yuva bana toprak bir mezar

Ey hüzün sana kalsın artık hatıralarım
Bir kanlı yağmur gibi bulutlardan ağlarım.


S.Aygün Tüfekçi