Dedem! alın terimizi hiç ettiler bu yerde,
İşçi, emekçiye saygı kaldı mı.. hani nerde?
Varlığı da, yokluğu da tatmak varmış kaderde,
Aç da kaldık, açıkta da, davul çalmadık dedem!
Çok sallanıp sarsıldık da, şükür ölmedik dedem!

Nice ayaz, boran yedik dünya denen gurbette,
Umudumuza sarıldık her menem çetin şartta.
Yaradan yâr ne yazmışsa baş-göz üstü elbette,
Haşâ, şirk’e kapılıp da, küfr’e dalmadık dedem!
Çok sallanıp sarsıldık da, şükür ölmedik dedem!

Köprüler var et,kemikten gönülle hemhâl olur,
Köprüler var candan cana , kalpten kalbe Gül gelir.
"Köprüleri yıkma oğul" sözün dûstur, yol olur,
O yolda menzil almaktan geri kalmadık dedem!
Çok sallanıp sarsıldık da, şükür ölmedik dedem!

Çetrefilli çileleri başımıza taç ettik,
Gözyaşını gizlesek de , sineye ilaç ettik.
Sorma dedem! sorma bizi, ömürü hallaç ettik.
Sırtta şelek taşımaktan bi’zar olmadık dedem!
Çok sallanıp sarsıldık da, şükür ölmedik dedem!

Ne inançtan taviz verdik, ne de uddan, hâyadan,
Kanımıza katık ettik, zerk ettiğin mayadan.
Gözün arkada kalmasın, sağlamız taş, kayadan,
Aldanıp da omzunuza vebâl almadık dedem!
Çok sallanıp sarsıldık da, şükür ölmedik
dedem!