Belki de haklıdır bazı cenahlar
Rengim beyaz ise kara diyemem
Dua ediyordu bir takım ahlar
İyileşen tene yara diyemem

Mutluluk etrafı bensiz de sarar
Ben olmadan bura herkese yarar
Alınmışsa eğer böylesi karar
Yazı çıkan yöne tura diyemem

Amacım değil ki olmak serseri
Bayrağa Vatana akıttım teri
Bir vites ileri bir vites geri
Millete çareye töre diyemem

Ben Ozan Âhiri dostluğa sancak
Yaradan verdi can o alır ancak
Hatırla açmıştı "beyazdan bayrak"
Görene derim de köre diyemem.

OZAN ÂHİRİ

DOSTLARINDAN, OZAN ÂHİRİ’YE

Yurdumun insanı, yiğidin hası
"TEHVİD"di ömrünce aslı davası
Mürtedlere karşı, verip savaşı
Her çarka bir çomak soktu da gitti...ALİ GÖRGAN

Evvelâ demişti ara vereyim
Biraz dinlenip de ilham dereyim
En güzel sözleri dönüp sereyim
Bu kez âhir dedi, çıktı da gitti.. HATİCE KILINÇ

Âhiridir elbet adamın hası
Kâvidir kezâ kalemin kası
Densizler yüzünden sıyırır pası
Bozkurt selamını çaktı da gitti... NÂFİZ BASAN

Doğruluk bayraktır benim özümde
Hakk’ın ateşidir yanan közümde
Eğriyi görünce durmam sözümde
Haklı varken zalim ere diyemem.. GÜN

Haksızlık Adem’den beri olan şey
Zalimden zalime miras kalan şey
Âhiri herkese bir gün gelen şey
Gelmeden evveli baktı da gitti... MURAT MERAL

Anlamadım n’oldu OzanÂhiri
Göremediğim ne vardı zâhiri
Dost makamında kim verdi zehiri
İçimizi korla yaktı da gitti.. BEYZADE

Yine mutluluğa erdi kalemi,
Silindi defterin acı elemi.
Yıkılmaz doğrunun nurlu alemi
Dostluk bayrağını çekti de gitti.. BERLİN