Ben şair değilim!... "heves" üstâdım,
Arızalı çarka çomak sokarım .
İlham geçer iken hemen enseler
Giriftara damla damla akarım.

Kıldan ince bir yol çizer fezaya,
Uçsuz asumâna giderim yaya.
Her gece her gece boşa,hebâya,
Ay’ı oyalarım, lâf-ı sakarım.

Leyliler yüzünden sarhoş kütüğüm,
Aşka dair ahu zarım tutuğum.
İpsiz deliyim ben, aklı yitiğim.
Zıvanadan hece hece çıkarım.

Klavuzum demdir, nâr iksirinden
Doyar haznem, mâna ile derinden.
Yetmezse ruhumun gamlı yerinden
Ilık ılık tüten közü çekerim.

Yandımyürek ,dize dize seksemde,
Beceremem biraz hüzün eksemde.
Efkârıma meyil veren akşamda,
Bir çay koyar bir de tütün yakarım

Dörtlük gırdabında yekten savrulur
Vezin dizer iken beynim kavrulur
Sataş varsa nâif dilim sivrilir
Okkalı bir sözle şamar çakarım.

Köşe bucak arar mısra dererim,
Dimağımda seher vakti örerim.
Gözümün nuruna kızar, yererim
Tan yerine uyur gezer bakarım.

Sağım yıkık viran,solum yaralı,
Ben beni bileli,derdim sıralı.
Şu dünyadan ayrı, dünya kuralı,
Yalnız şiirlere içim dökerim.



"KIYMET VEREN GÖNÜL VAAR OLSUN."
Teşekkür ederim edebiyat defteri.
Saygılarımla.....