0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
62
Okunma
NAZLICAN
Nazlıcan…
Adını her anışımda içimden bir dünya yıkılıyor,
Bir tek seninle var olan kalbim, sensiz nefes alamıyor.
Gidişinle göğsüme hançer saplandı,
Sensizlik ateşiyle yanıyor, kavruluyor bu yaralı ruhum.
Nazlıcan
Gözlerimin en derininde senin hayalin saklı,
Bir gülüşün için bin ömrümü verirdim, ama sen yoksun artık.
Kaldığım her yol karanlık, her sokak çıkmaz,
Adını fısıldadıkça dilim, içimden bin kez canım çıkmaz.
Nazlıcan…
Ah be yar, kader bizden ne istedi?
Alamadım kokunu doya doya, sevemedim seni delice.
Şimdi koca bir ömrün ortasında yapayalnızım,
Sensizliğin içinde her gün biraz daha ölüyorum.
Nazlıcan…
Biliyorum, duymuyorsun çığlığımı,
Ama ben seni gökyüzüne kazıdım, yıldızlara yazdım.
Bir gün gelir de rüzgâr fısıldar adını kulağıma,
Ben hâlâ aynı ben, aynı aşk, aynı yara…
Nazlıcan…
Geceyi susturan tek çığlık sensizlik,
Yastığa başımı koyduğumda gözyaşım sızlıyor içime.
Adın dilimde dua, ama cevapsız bir yakarış,
Kalbim hâlâ senin, ömrüm sana adanmış.
Nazlıcan…
Gittin ya, ardından küle döndü hayallerim,
Gözlerimin ışığı söndü, nefesim kesildi.
Sana kavuşmak değil artık dileğim,
Bir gün rüyama gel, yeter ki özlediğimi bil.
Nazlıcan…
Her köşe başında seni arar gözlerim,
Bir çiçeğe bakarım, sen kokar, sen açarsın.
Ben senden başka kimseye sarılamam,
Beni senden başka kimse yaralayamaz.
NAKARAT
Nazlıcan…
Şimdi yalnızlığın ortasında, en ağır dertle baş başayım,
Senin adını söyleyerek ölmek var ya… işte tek muradımdır.
Bedenim toprağa düşse de, kalbim seninle çarpar,
Nazlıcan, sensiz bu dünya bana haramdır…
Nazlıcan…
Gözlerimin ışığıydın, şimdi karanlıkta kaldım,
Adını anarken bile içimde bin kez yandım.
Sen gidince nefesim yarım kaldı,
Kalbim paramparça, ruhum darmadağın.
Nazlıcan…
Geceler düşman, sabahlar anlamsız,
Sensizliğin kor gibi, ciğerimden çıkmaz.
Her sokakta seni arar gözlerim,
Ama her yol koca bir çıkmaz.
Nazlıcan…
Bir gülüşün cennetti bana,
Şimdi cehennemdeyim, yalnız başıma.
Sevdanla yanarken kül oldum,
Yokluğunla mezarsız bir ölü oldum.
Nazlıcan…
Duyuyor musun, sana seslenişimi?
Gökyüzüne kazıdım sevgimi, yıldızlara yazdım ismini.
Gelsen de gelmesen de değişmez bu yürek,
Çünkü sen benim en büyük ah’ımsın, en derin yaram, bitmeyen çilemsin.
Nazlıcan…
Bir gün toprağa düşer bu beden,
Ama bil ki son nefesimde adın olacak dilimde.
Ne ölüm unutturur seni bana,
Ne de hayat silebilir izini gözlerimden.
Nazlıcan…
Ben seni ömrümle sevdim,
Ve sensizlikle tükendim.
Bıraktığın yerdeyim hâlâ,
Kırık bir kalple, bitmeyen bir dua ile…