Yüreğim sensiz

Deniz mavi, ama yüreğim sensiz solgun,
Kumsal suskun, her kum tanesi bir anı dolgun.
Dalgalar adını fısıldar geceye,
Ufka akar düşlerim, seni arar her heceyle.

Güneş doğar, ama sıcaklığı sen gibi değil,
Bir gülüşünle başlardı her sabah, şimdi eksik bir şey.
Kalbimde kıvılcım değil artık yangın var,
Sevda büyür, yakar — suskun ama inatla var.

Rüzgâr, saçlarını taşır gibi geçer yanımdan,
Gözlerimle kovalarım hayalini — aniden, durmadan.
Ağaçlar bile seni anlatıyor rüzgârla,
Bir yaprak düşer, kalbime — sen kokar hâlâ.

Yollar ayrıldı belki ama kalbim hâlâ sende,
Gözlerin bir ömre bedel — hep bende, hep içimde.
Zaman akıyor, insanlar değişiyor,
Ama bende bir tek şey değişmiyor: adın, aşkın, iz’in.

Geceleri yıldızlara anlatıyorum seni,
Onlar da susuyor bazen, sanki anlamış gibi beni.
Serinlik çöküyor her gece,
Yorganım hayalin, ısıtan tek şey bu sessizlikte.

Kelimeler yetmiyor artık,
Şiir susuyor bazen, ama kalbim susmuyor.
Bir tebessümün bile hayatıma hayat,
Bir sesin… ömre eş, dünyaya meydan.

Dalgalar kıyıya vururken seni yazıyor her seferinde,
Her köpük bir “özledim” gibi serpiliyor ellerime.
Gözlerimde umut, dudaklarımda sessiz dualar,
Yol uzun, ama ben seni adımlarla çağıran bir sabır.

Fırtınalar kopsun, yıldırımlar düşsün,
Sevdam yıkılmaz — çünkü sende kök salmış her şeyim.
Her adım bir seni seviyorum,
Her nefes bir seni bekliyorum.

Ayrılık belki kaderin oyunu,
Ama aşk bizim elimizde — hâlâ yanımda,
Ve ben inanıyorum:
Ne olursa olsun… sevda hep yanında.

Hakkı kalabalık