Seyrine doyum olmaz madem düşlerin
Neyin nesidir bu vazgeçişler?
Neyin nesidir gecenin sandalı kesif bir hece
Şairin de iniltisi için için çemkiren
Bir hayta narada mı saklıdır aşkın pamuktan lehçesi?
Mağdurdur mevsim;
Mahzun şairin yaralı dizeleri
Kukumav kuşlarına da pek bir rağbet
Aksayan ayaklarında şehrin
Nasıl da keyif ehli bir surettir, Rabbim
Şiirin geçkin ve kaçkın vecizesi.

Yol yorgunu da değil hani sevda
Yoldan çıkan düşlerin son vedası mı yoksa?
Aşkın atıl bahçesinde
Moraran resimler gibi
Mürekkebin dağınık teninde saklıdır izi şairin
Alıp vermeye doyamadığı nefesi
Nefsinde bir sükun
Esefinde ruhun
Elbet unutulmuşluğun alfabesi.

Göğün çadırlarında ayan beyan
Kuş yumurtalarında mı saklı yoksa isyan?
Bir kamber ki
Düğünün habercisi
Bir sekant ki
Asrın ta kendisi o kısacık zaman dilimine
Sığmışken kocaman yaşam.

Kodaman gövdesinde lanetin
Zaruri bir tebessüm ve esinti
Elbet lal hecesinde yorgunluğun
Dipsiz bir kuyudur renklerin tarihçesi.

Bozguna uğrayan maviden çaldığımız umut
Yeşeren tohumun çağırdığı utku gibi
Ufka bandığımız mazi
Ve baş aşağı ettiğimiz şairin cübbesinde saklı
Marazi bir gölge
Aşka dahi leke sürerken kendini bilmez zümre
Şimdi gidip de saklanacak zaman mı, şair?
Sözcüklerin yakamozu çağrıştıran
O haletiruhiyesi
Kaç mevsim eskitti kim bilir
Aşka attığı her çentik
Aslında dikişi tutmayan bir yaradan
Doğacak azap ve acı
Yalandan da sevmedik hani kimseleri,
Dercesine ruhun aşikar özlemi

Kendiyle cebelleşen her resimde
Ait olmadığı bir kare işte dünyanın alfabesi
Şairin saklı tuttuğu ümidinde baş veren
Bir sözcükten de mi kesecek yoksa nimet
Bildiği bir lebiderya hazine
Göğsünde çıtkırıldım bir hazan
Mayhoş tadında yalnızlığın
Af bulan bir sözleşme sözüm ona
Gaipten gelen ilhamla özlem gideren

Bir rabıta ki;
Eşkali kayıp mısralarda
Şeklen huzur bulan
Andıkça dostluğunu ruhunu
Talan olmuş varlıktan hala medet uman
Ve fışkıran bir tecelli
Doğasında kâinatın zaruri bir tebessüm
Yüreğin ırmaklarında kayığı su alan şiirin meali
Beylik bir söylem de değil hani
Efsunlanmış gök kubbede asılı bir rubai
Şimdi zamanıdır belki de yuvaya dönmenin.




Sükûtun eşiğinde ürperen heceler,
Savrulmuş zamana direnen geceler,
Dönmek mi bilmem, yuvaya serçeler…
Yorgun bir kalbin haritasıdır şiir. /TEŞEKKÜRLER MÜJGAN AKYÜZ HOCAM




___________laf olsun diye sevmedik seni leyli
yüreğimizi koyduk ortaya yüreğimizi
kışta güneş olduk,don almasın diye saç tellerini
yazda gölge olduk, güneş yakmasın diye tenini
dolandik durduk gözlerinde aşk dalgası gibi
____yüzünde yas tuttuk bahar çiçekleri misali
saçımıza düşen ilk ak,a senin adını verdik..
_________yiñede kendimizi sevdiremedik sana leyli...!!
LESKÜY NARUT TEŞEKKÜRLER DOST ŞAİRİM


Sevdayı bir okla kim etti lime
Kalemdeki duygu yazsın elime
Nereye aittim hangi kelime
Yalanı tanımaz bilmez yürekte TEŞEKKÜR EDERİM SEVGİLİ BERLİN ŞAİREM