Herkesin penceresi tıpkı kalbi gibidir,
Kiminde gökyüzü mavidir,
Kiminde kara bulutlar dolaşır,
Kiminin içinden sadece karanlık sızar.

Kimi pencereden öfke taşar,
Kavga, kin ve nefret birikir,
Sözleri zehir gibi dağılır,
Bakışları yaralar, sessizce çizer izler.

Kimi pencereden sevgi süzülür,
Şefkatle yoğrulmuş bir ışık,
Yürekleri ısıtır, elleri iyileştirir,
Merhametle büyür, çoğalır umut.

Hayat, işte bu pencerelerden akar,
Kimi zehirli rüzgâr estirir,
Kimi ise güllerin kokusunu yayar,
Seçim, insanın kalbine bırakılır.

Bir pencere aç ki ışık dolsun,
Gökyüzünün mavisi içine aksın,
Her bakışında dostluk çoğalsın,
Her nefesin iyiliğe karışsın.

Unutma; kalbin neyle doluysa,
Penceren de onu yansıtır dışarıya.
Karanlık mı, ışık mı taşırsın?
Dünya, senin kalbinle şekillenir aslında... 🌿

@NURAL BEKTAŞLI