Gidişini hayal ettim de bu akşam
Benim için kurudu denizler
’Hoşça kal’ demeden gidişin
Biliyor musun ? sana yazarken bu satırları
Müslüm baba sesleniyordu duygularıma
Gözlerimde yaş olmasa da ; içimde çağlayanlar coşuyor
Kelimelerim şimdi karanlık bir yasta
Dilim susmakta mecalsiz olsa da
Çığlıklar içinde dinle bak kalbim
Toparlanamıyor ruhum, bir vedanın sonrasında

Boşuna mıydı çırpınışım yaşam kavgasında
Koştuğum sokaklarımızda hala izi var ayaklarının
Güller solmuş pencerelerde, dikenleri acıtır hala yüreğimi
Bir de yağmurlarımın ıslattığı eylül geceleri
Sen sarıp gittin başıma anıları
İnsan kalabalıkları içinde, yalnızım ve kimsesiz
Birde şiirlerim tutmasa çaresiz ellerimden
Şarkılarsa ; yüreğimi bölüyor tam orta yerinden bak !
’Yaktın Yüreğim Ateşte ’ diyor neşet baba
Ağlama sakın yazdıklarıma
Ben ağlarım ikimiz için
Kurşun kalemimden nicelerine... yüreğim dinlemiyor teselli

Güneş bu gün hicranıma doğdu... sensizliğe doğdu !
Şimdi öyle bir yerdeyim ki ; sorma halimi
En sevdiklerin var ya, incitti, ağlattı beni !
Sürgün edildi ruhum, bedenim, kalbim... teselli ikimizden de uzak
Gel, gitme çal kapımı, bu mucize belki
Durdurur kalbimi... Durmasın öyle bir sarılayım ki sana
Benim için biten hayat
Yeniden başlasın, bir ikindi yağmurunda

Şimdi diyorum ki, nerede o eski günlerim
Sessiz bir çığlık gibi gidişin şu gözlerimde
Siyah güller soluyor, bir baksan yüreğimde
Gözlerin gözlerimde bir damla yaş şimdi

Yine zamansız bir yolculuk seni bekleyiş
Her kes diyor ki ’ Bir imtihan bu ’
Hangi imtihan ? hangi dayanışım ayrılıklara... kaç imtihan ?
Gözlerimi su değil göz yaşımla yıkıyorum sabah ve akşam
Düşler kuruyorum hayalinle... düşlerimde
Gözlerimden sonbahar yağmurları da süzülse
İnanmıyorum, belki inanmış gibi yapıyorum
Yeniden baharlara ve leylakların açacağına

Ayrılıklar olmasaydı nereden bilecektim
Hasretinle yakan özlemlerini

Günay koçak

15. eylül. 2025