Güzellik nedir dersen, dağların doruğunda başlar,
Bulutların kucağında, denizlerin sonsuz mavisinde parlar.
Bir çiçeğin sabah çiğinde, bir ağacın gölgesinde,
Gün doğarken ufukta, yıldızlar kayarken gecede.

Ormanın kalbinde kuşların şarkısı,
Dalgaların kayalara çarpan alkışı,
Yağmurun toprağa dokunan kokusu,
Mevsimlerin renk cümbüşü, hayatın boyası.

Bir ressamın tuvalde attığı çizgi,
Bir müzisyenin notalarda saklı gizli,
Bir şairin kalbinden dökülen mısra,
Bir dansçının adımlarında açan çiçek gibi.

İnsanın en güzel yanı sevgide saklı,
Merhamet dokundu mu, buzlar bile erir anında.
Dostlukta buluşur gönüller,
Hoşgörünün ışığında karanlık biter.

Bir tebessüm bazen güneşten parlak,
Bir el uzatmak bazen tüm dünyadan büyük.
Affetmek en ağır zinciri kırar,
Paylaşmak en kuru toprağı bile yeşertir.

Kültürler de güzelliktir;
Dillerin farklı melodisi,
Tarihin taşlara işlediği iz,
Mutfağın kokularında birleşen insanlar.

Ruhun güzelliği başka bir sır,
Sabırda, şükürde, umutla dolu bir ırmak gibi akar.
Bilgelik, adalet, erdem,
Gönlün aynasında parlayan cevherlerdir.

Ve hayatın küçük mucizeleri;
Bir çocuğun saf gülüşü,
Bir dostun omzunda dinlenen kalp,
Yağmur sonrası gökyüzünde açan gökkuşağı.

Bazen de güzellik, sessizliğin kendisindedir;
Bir nefeste, bir bakışta, bir dualık huzurda.
İşte tüm bunlar bir araya geldiğinde,
Dünya olur güzelliklerin kitabı.