Bir Memur İçin görev Kalbim —
Bu cümle benim için bir ritim,
Her vardiyada yeniden atan bir gerçek.
Yıldızımla insanlara yardım ederim,
Bazen sessizce, bazen hızlı bir müdahaleyle.
Cehennemden Vatanı uğruna çalışır polis,
Şart ne olursa olsun görev devam eder.

Standart bilgilendirme ekipçe verilir:
“Üzgünüm ama bir rahatsızlığım var.
Korkarım ki güvenlik için kontrol yapıyoruz.”
Her kelimesi sakin, prosedüre uygun,
Bir memurun vatandaşa karşı nezaketi.

Ekip içi soğukkanlı ton değişmez:
“Sakin ol, hallederiz.”
“Sakin ol, sorun yok.”
“Zarar yok, soğuk şart değil.”
Durumu sabitler, ortamı kontrol altına alır.

Görev notu düşülür:
Konuşma problemi çözüyoruz.
Ve kendi iç raporumda şöyle yazarım:
“Korkuma cesaret istiyorum.
Kendi korkularımla yüzleşmek ve onları yenmek.”
Tarih: Onbeş Mart — hafızama kayıtlı bir gün.

“Benim ülkemde çelik gibidir bileğim,”
Bu bir övünçten çok bir disiplin ifadesi.
Göreve başladığım her gece
içimden kısa bir dua geçer:
“Tanrım, suç nerede olursa olsun,
Karanlık sokaklarda tek başıma yürürken
Sana kontrolde tamam.”

Gece ayazında duyulan kanlı gülüşler,
Bizim için sadece olay yeri notudur.
Komuta merkezinden gelen ses nettir:
“Hızlıca halledelim, panik yok.”

Standart uyarı halk için yapılır:
“Kurallara uyarsanız hızlıca biter.
Sorunu çözmek için buradayız.
Lütfen kurallara uyun.”

Operasyon kaydı düşülür:
Hedef şahıs, dosya adıyla ‘Yalancı’,
Ekip çevre emniyetini aldı:
“Herkes geride dursun, tamam mı?”
Prosedür tamamlandı:
Şahıs kelepçelendi ve karakola götürüldü.