0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
79
Okunma
Kalbimin içine akan hüzünle geldim.
Gözyaşı olmadan ,
Sessizce ve usulca akar .
Aramızdaki yolları düşündüğüm Zaman çoğalır..
Çoğalır çoğalır..
Sesinle dağılır hüzün bulutları ,
Ve yine sesinle azalır kalbimdeki özlem.
Diner.. huzura kavuşur ruhum.
Yıllar sonra ilk defa gördüğüm yüzünü işledim kalbime.
O an... Kalbimin hızla atışını dinledim...
Sanki içinde atlılar koşturuyor...
Bir o yana bir bu yana.
Yanımda olduğun o an zamanı durdurmak istedim.
Akmasın tam da şu an dursun dedim .
Gözlerimi kapatıp " sen şu an ait olduğun yerdesin belki de dedim ."
Olmaz mı ?
Olamaz mı dedim...
Bu bir bilinmezdir...
Ama bildiğim şu ki ruhum ve kalbim seni çoktan sarıp sarmalamış...