Belki bir ihtimal bir gün,
Yara almış yerlerimizden iyileşiriz.
Yeni bir hayat yazılır kaderimize,
Belki ürkerek,
Belki kırılgan, bir adım atarız,
Kalbimizin derinliklerine.
Görmezden geldiğimiz yıkıntılarımız,
Kendimize olan o acımasızlığımız,
Silinip gider geçmişin izlerinden.
Bir ihtimal bir gün,
Yeniden severiz birinin gözlerini,
Bir şehrin en kalabalık caddesinde
Çay içeriz belki de,
Suskun ve sessizce


Belki Bir ihtimal ,
Yağmurlar yağar üzerimize,
Islanırız bir kaldırım köşesin de.
Bir ihtimal dilimiz çözülür,
İçimizde sustuğumuz her şeyi,
Dile getiren hikayeler anlatırız.
Yüreğimiz dalarken hayallere,
Sırılsıklam bir sevda tohumlanıp,
Yeşerir gönlümüz de.
Ezan sesleri yükselirken gökyüzüne.
Dualar okuruz mukaddes geceler de,
Belki bir ihtimal
İlahi bir rıza iner ömrümüze.


Ben uzaktan sevmesini de bilirim,
Uzaktan ayrılıkları da.
Vaktiyle, uzaktan bir ok saplanmıştı,
Kalbimin en zayıf yerine.
Uzaktan tahrip edildi hayatım,
Savaş meydanlarındaki bir enkaz gibi
Ganimet sayılmak nedir bilirim.
Belki bir ihtimal,
Unuturuz her şeyi,
Uzaktan severiz yeniden
Umarsızca sürüklenir kalbimiz
Güç yetiremeyeceğimiz hasretlere
Zaten insan, en çok kendisine
Zalim değil midir.


Bir ihtimal,
Bir zaman gelir hüzünleniriz,
Unuttuğumuz her şey geri teper,
Acı bir tebessüm belirir yüzümüz de
Aklımız kalbimize hükmedemez.
Yakamıza yapışır günahlarımız,
Hesap sorar zihnimiz gönlümüze.
Çırpınışlarımız kâr etmez,
Kaçıp da kurtulamayız kendimizden.
Bir ihtimal,
Bir zaman gelir,
Alışırız yeniden sevmelere
Alışırız uykusuz gecelere.
Ve alışırız çekip gitmelere.

"Sustum İşte" şiir kitabından