Allah’ı anıyorum önce
Ümidim var diyorum,
Şu gafletle hemhal olmuş gönlüme
Ruhumun tüm günahkar pişmanlıklarıyla
Bir bağışlanma ümidine kapılıyorum
Ellerimde yılların biriktirdiği gecikmiş tövbelerimle
Anlımın secdeye uzandığı her dem de
Ümidim var diyorum işte gönlüm
ve Allah’ı anıyorum önce
Allah diyorum Allah..
Doğunun ve Batının
Güneyin ve Kuzeyin Rabbine
Alemleri bir sözüyle var edip
Bir sözüyle yok edebilen o Kudrete
Uyandığımda güneşi bana gönderene
Karanlıkta, gökyüzüne kandiller dizene
Ordular gönderip düşmanları dize getirene
Kalpleri evirip çeviren, yeniden şekillendirene
Dağları yerine çivileyen ve sonra sokecek olana
Dehşetin akıllara durgunluk vereceği
Mükafat ve cezan gününün sahibine
Kalbimin hastalığa düşmüş en kuytu yerinden sesleniyorum

Allahım,
Allahım,
Allahım Affeyle.
Ben kendi nefsime zulmettin
Sen zulmedenleri kahredersin
Beni affetle..

"Aşk-ı Derun" şiir kitabından