0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
55
Okunma
Anlatıcı, karşısındaki kişinin sevgisini ve anlayışını yalvarır gibi arzuluyor. Kelimelere gerek duymadan, sadece varlığıyla ve bakışlarıyla onu anlamasını istiyor. Özlemi ve ihtiyacı, sadece hissedilmek ve karşılanmak üzerine kurulmuş; anlatıcı, kalbini çalan ve onu bütünleyen bir sevgiyi hayal ediyor. Hikaye, derin bir özlem ve saf bir bağlılık etrafında şekilleniyor; anlatıcı, sevgi ve anlayışın sözlerden öte bir bağ olduğunu dile getiriyor.
Öyle çok şey düşünmeden, beni sevsen ya.
Tek kelime etmeden, öylece karşımda dursan ya.
Üşüdüğüm için değil, sarmak için beni sarsan ya.
Sadece gözlerime bakıp, beni anlasan, olmaz mı?
Hissettiklerimi hissedip, yanımda kalsan ya.
Seni, canımdan çok sevdiğimi, diyorum; anlasan ya.
İhtiyacımın sen olduğunu anlayıp, karşılasan ya.
Gönlümü çelenim, beni benden alanım, olmaz mı?
