Kurbanı olduğum bir sevdanın kansızlığı,
Çok sevmenin sonucu çektiğim yalnızlığı,
Onunla birçok kez hayal kurduğum yazlığı,
İçinde balık tutmaya çabaladığım bir sazlığı.

Onu düşünürken elime kağıt kalemi aldığım,
Koşar adım konuşmak için işten eve koştuğum,
Hemen yazıp bir hevesle cevap beklediğim,
Bana yazmasıyla hayatta olduğunu anladığım.

Her konuşmamızda mutluluktan uçuştuğum,
Dostluğunu da, düşmanlığını da tek sevdiğim,
Sürekli düşünerek ne yaptığını merak ettiğim,
Bu yaşımda ilk defa sevildiğimi onda hissettiğim.

Bu kadar acımın içine bir de onun acısını ekleyip,
“Olsun, bunlar da geçer” deyip saatlerce bekleyip,
Ve sonunda bizden bir cacık olmayacağını anlayıp,
Yakıp yıkıp dağıtıp, boşverip sevmekten vazgeçip.

Verdiğim değerin karşılığını alamadığımda,
Sevdiğim kadar karşıdan sevilmediğimde,
Çok ince düşünüp umursanmadığımda,
İlgili olup, muazzam ilgisizlikle karşılaştığımda.

Gitmeyi, severek acı çekmeyi göze aldım.
Yaşadıklarımı bilerek, yazarak söze aldım.
Bazı şeyleri içimde yaşayıp ders çıkardım.
Sana dönmek için hiçbir sebep bulamadım.