2
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
288
Okunma
başladığım yere vardığımda anladım
belli ki dünyada yürümüşüm
yoksa aynı yere varmazdım
haksızlık etmeyeyim
aynı yolu yürüdüğümüzden sen de başa döndün benimle bir
-ilki yaşadın belki de kim bilir...
ama ayaklar alıştı artık adım atmaya
eller tutuşuyor tutuşmak için el ele
yol yürümek mi
onlar için bahane
yol demişken
sonu görünmüyor yine başında
her ne kadar s’ona varmasam da..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz