0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
46
Okunma
Anlatıcı, yoğun bir aşk ve tutku ile kendini kaybetmiş bir hâlde. Karşısındaki kişiye olan sevgisi öylesine derin ki, kendi ruh hâlini ve düşüncelerini bile kontrol edemiyor; zaman zaman kendini anlamakta zorlanıyor. Yokluk ve varlık arasındaki duygusal iniş çıkışlar, aşkın hem acı hem de büyüleyici yönünü yansıtıyor. Şiir, delicesine bir aşkla yanan, bazen kendini bile şaşırtan, tutkulu bir sevginin hikayesini anlatıyor.
Sorsan ben deliyim sana, divaneyim,
Kim bilir, belki de sırılsıklam aşığım.
Görsen ben de ben değilim,
Kaşık ağzımı bulamıyor, güzelim.
Düşünceler beynimin içini kemirmekte,
Hisler kalbimi delip geçmekte.
Yokluğun başıma gelen bir felaket,
Varlığın, çölde serap görmek misali.
Bazen ben bile kendimi anlayamıyorum,
Seni düşünürken rotamı bulamıyorum.
Ben mi abartıyorum, yoksa seni,
Sen mi hak ediyorsun, yoksa beni?
Sen eşittir gözlerinin güzelliği,
Gözlerine çarpılan bir ben.
Hepsini toplasam, yüreğimi sana bölsem,
Sonuç aşk çıkar, güzelim.
