Bazen yalnızlığıyla yüzleşmeli insan
Kalabalıkta kaybolmalı sessizce
Cesaretle, inanarak
Ev ev
sokak sokak
şehir şehir aşındırmalı yolları
Kendini aramalı yollarda


yere düşmüş bir kibrit çöpünde
dağılan kalabalığın ardındaki sessizlikte
evlerin çatılarında, pencerelerinde
her doğan güneşte
yeni günde
gecede
her ürperten gecede
dağların huzurlu esintisinde
denizlerin hırçın dalgalarında
çorak topraklarda yolunu kaybeden yavru kurbağanın çaresizliğinde
oyun isteyen yavru kedinin gözlerinde
sonbaharda yere düşen bir yaprakta
yazdıkları okunmayan yazarın satırlarında
nesli tükenmekte olan bir dilde
sinema biletinde
yıkık dökük bir bankta..


Bazen de yalnızlığından kaçmalı insan
Kaçak dövüşmeli
yüzleşmeyi bir kenara bırakarak
Ev ev
sokak sokak
şehir şehir aşındırmalı yolları
Kendini kaybetmeli yollarda
kalabalıklarda
samimi dostluklarda
arkadaşlıklarda
boş sözlerde
sahte gülüşlerde
faydasız uğraşlarda
şarkılarda, şiirlerde
yemek masalarında
çay sohbetlerinde


Çoğu zaman
kendi yalnızlığında kavrulmalı insan.
İnan!
Kendi yalnızlığında kavrulan insan
çoğu zaman
huzurludur inan.