Bana Doğruyu Söyle!

Ufukta kaybolan Güneş’i,
parlaklığını yitiren Ay’ı,
sönüveren yıldızları görünce
senin de kayboldu mu hayallerin?
Yitirdin mi umutlarını?
İçindeki yangın körüklendi mi, yoksa?..



Doğruyu söyle bana!

Bekledin mi güneşin doğuşunu yeniden, umutla?
Yeniden hayaller kurdun mu?..
Yeni hayaller...
Ümitlendin mi yeniden?
İçindeki yangın dizginlendi mi,
bir nebze de olsa?..



Söyle bana doğruyu!

Kurduğun hayallerde var mıydım ben?
Mehtaplı gecelerde Dolunay’ı izleyecek miyiz yeniden?
Yıldız kayınca dilek tutacak mıyız seninle?
Güneşin doğuşunu görmek için
uykusuz kalacak mıyız yine?..



Sakın bana yalan söyleme!
Çünkü söz konusu sen ve ben olunca,
anlamam ben;
yalanı, espriyi, ironiyi, doğruyu...



İyisi mi?
Sen bana hiçbir şey söyleme!
Gözlerimin içine bak...

“Seni seviyorum de.”