1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
81
Okunma
Dur yolcu, bak bu yoldan kimler geçti,
Kimi taht kurdu, kimi açlıkla göçtü.
Kiminin sarayı vardı, gönlü yetim kaldı,
Kiminin evi yoktu, yüreği nurla doluydu.
Ezanı duyduk da kulak tıkadık,
Sevgili çağırınca koşarak vardık.
Ana-baba takmadık, azarla susturduk,
Zalime gülümsedik, dostumuzu kırdık.
Çöpçüye iğrenerek bakan bizdik,
Oysa aynı topraktan yaratıldık.
Parayı görünce kudurduk,
Muhtacı görünce güldük.
Namazı unuttuk, şöhrete kandık,
Sosyal medyada kral,kraliçe olduk,
Kardeşimize dargın olduk zalime gulduk
Bize kötülük edene dost olduk.
Bayramda en iyi eti sakladık,
Kemikleri garibe ayırdık.
Cennet ebedîydi, biz dünyayı seçtik,
Ölümü unuttuk, günü tükettik.
Ve bir gün geldi yol bitti;
Musalla taşında herkes ağladı.
Oysa dünya faniydi,
Ebedi olanı biz unuttuk.
5.0
100% (2)
