Komşu Hasreti

Özledim o eski günleri,
Sevincimi paylaştığım dost elleri,
Bir tas çorbayı, bir dilim ekmeği,
Komşumla bölüştüğüm güzel demleri.

Kapılar ardına kadar açıktı o zaman,
Dertler, sevinçler bölüşülürdü her an.
Gözler güler, yürekler bir atardı,
Şimdi ise sanki herkes uzaklarda kaldı.

Arıyorum şimdi, o eski sıcaklığı,
Sabah selamlarını, akşam sohbetlerini,
Bir tabak yemeği, bir bardak çayı,
Komşularım nerede, o sıcak yuvayı?

Zamanın tadı kaçmış, insanlar kaybolmuş,
Birbirine uzak, herkes yalnızlaşmış.
Oysa komşuluktu bizi insan yapan,
Paylaştıkça çoğalan, azaldıkça yakan.

Akrabadan yakındı komşularım bana,
Her halimi bilir, yetişirdi zor anıma.
Şimdi ise hatıralar kaldı elimde,
Bir özlem sardı, yüreğimde derinde.

Ey eski komşuluk, neredesin şimdi?
Dostluğu, kardeşliği özleyen bu kalbimde.
Bir selam, bir gülüş, yeterdi mutluluğa,
Şimdi ise hasretim, o eski dostluğa.

Neighbor Longing