Karanlık gecelerde bir yıldız gibi parlayan,
Zorluklarla dolu bir hayatı göğüsleyen,
Sen, annem, acının en derinlerinde,
Şefkatinle sardın tüm yaralarımızı.

Çocuk yaşta yetim kalan,
Sonsuz acılar içinde bir ömür tüketen,
Kırgın bakışlara rağmen,
Kalbinde bir sevgi, bir umut saklayan.

Açlıkla, yoklukla savaşan,
Gözyaşlarıyla beslenen bir yürek,
Evlatlarının gözünde bir yıldız,
Her daim dimdik ayakta kalan bir dağ.

Ellerin yorgun, gözlerin derin,
Yüzünde her zaman bir tebessüm,
Ama içindeki acı, içindeki hasret,
Bir ömür boyu seninle, seninle, seninle.

Her şeye rağmen, saygı ve sevgiyle,
Sana sonsuz bir minnettarlıkla,
Savaşırken bile bir arzu,
Her şeyden öte, çocuklarını düşleyen bir yürek.

Şimdi sen huzur içinde yatarken,
Bizler senin hatıralarınla yaşıyoruz,
Ve bil ki, kalbimizde her zaman,
Bir yıldız gibi parlayan sevginin izini sürdürüyoruz.