Osman Yüksel SERDENGEÇTİ

Allah’tan bahsetmenin yasak olduğu günlerde
Meydan yerine çıktı gür sesiyle
Hakikati haykırdı, yılmadı, susturulmadı
On yılını zindana,
Dört yılını meclise verdi
Ama eğilmedi, kırılmadı.

“Allahsıza, vatansıza, bayraksıza karşı”
diye çıkardı dergisini
Her sayıdan sonra kendi ayağıyla
“Nasıl olsa tutuklayacaklar” diyerek
Emniyete gitti,
Ve her defasında demir kapılar kapandı ardına.
Ama o gülümseyerek haykırdı:
“Açın kapıları, Osman Yüksel geliyor!”

Tek parti zulmüne karşı
Üstadıyla, dostlarıyla omuz omuza
Direndi, susturulmadı.

Meclise kravatsız girince
Kapılar kapatıldı yüzüne.
Beline doladı kravatı,
Başkan uyardığında
Şöyle dedi alayla:
“Kanunda nereye takılacağı yazmıyor,
Ben istediğim gibi takarım.”

Bir tartışmada seslendi:
“Tanrı Türk’ü korusun,
Allah da Müslüman’ı.”

Kürsüde patladı bir gün:
“Bu meclistekilerin yarısı hıyardır!”
Herkes ayağa kalktı,
Sözünü geri almasını istedi.
Çıktı yeniden kürsüye,
Gözleriyle tebessüm etti:
“Bu meclistekilerin yarısı hıyar değildir.”

Radyoda “Allah” dediği için
Mahkeme yolunu tuttu.
Hakim sordu:
“Evladım, bu ülkede Allah demek yasak olduğunu bilmiyor musun?”
Ve o, dimdik, çekinmeden dedi:
“Allah Allah!”

Davasını özetledi üç kelimede:
“Allah davası, millet davası, vatan davası.”

Rahmet olsun sana ey Osman Yüksel Serdengeçti,
Mekânın cennet, yolun nur olsun.