İçimde bir şeyler vardı.
Bunaldılar.
Daha şimdi, hepsi buradaydılar
Kanla karışık kar yağıyordu.
Sokaklara beyaz desem,
Fazla kırmızı,
Allanıp pullanamayacak kadar
Kirli-beyaz...
Bacası tütmeyen bir evdi benimkisi.
Zira sobaya atacak odunum hiç olmadı.
İçimde bir şeyler vardı.
Unuttular.
Henüz hiçbiri geri dönmedi.
Yolun karşısına geçip
Ekmek almalıydım fırından.
Sıcak, çıtır ve hatta gevrek...
Yanında içecek çaya param yetmezdi.
Çaysız ekmek yiyeceğime
Yazlnızlıkla beslenirdim.
Ben, o günlerle her öğün...
Bir öncekine referans olurdu
Cümlelerim.
Nesnesine sıfat biçemezdim yüklemlerin.
Özne ben olmaktan çıkalı
Kim bilir, kaç satır...
İçimde bir şeyler vardı.
Yoruldular.
Hala pek çoğu koşturmaktaydı.
Boyasının rengini tutturamazdım
Ayakkabılarımın, tabanı dilinden inceydi.
Öyle acımasızdı ki asfalt,
Ben nereye gitsem,
Onları araya alırdı.
İncitirdi.
İncinirdim.
Kanda yürüyüp, iz olurdum.
Beni bulası yoktu aradıklarımın.
İçimde bir şeyler vardı.
Yan etkisiydi
Kanla karışık yağan.

04.11.2008 SOUTHAMPTON - UK