Bayram Sabahı

Güneş daha doğmadan uyanırdık,
O günkü heyecan başka hiçbir güne benzemezdi.
Ütülü elbiseler yatağın kenarında beklerdi,
Yeni ayakkabılar parlak, hiç toza değmemiş.

Annem saçlarımızı tararken hafifçe gülerdi,
“Koşma, yırtarsın üstünü” diye tembih ederdi.
Ama biz çoktan sokaklara açılmıştık,
Kapı kapı dolaşan bayram şenliğiyle.

Her kapıda bir şeker, bir çikolata,
Bazen mendile sıkışan küçük bir harçlık.
Avuçlarımızda yapış yapış şekerler,
Gözlerimizde kocaman bir sevinç olurdu.

Akşam olunca ceplerimiz dolardı kâğıtlarla,
Kimi yırtık, kimi buruşuk ama hepsi hatıra.
Ve biz, bir ömrün en güzel bayramlarını,
O küçücük günlerde sığdırırdık hayallerimize.

Şimdi bayramlar büyüklere misafirlik,
Sessiz evlerde çalan bir eski şarkı gibi.
Ama içimde hâlâ o sabahların neşesi,
Ve annemin sesinde yankılanan o bayram sevinci…