Bizler nesil olarak!
Ezildik!
Horlandık!
İtilip kalkıldık!
Dayaktan yetik!
Hapse atıldık!
Hürriyetini çoğu zaman kısıtlanmıştı!
Yine de,
Zor şartlarda okuduk!
Sanayi de yağın, pasin için de çalıştık!
Yokluk içerisin de büyüdük!
Zorluklar yaşadık!
Ve sonun da başardık!
Biz yokluğu yaşadık!
Ama, size yaşatmadık!
Biz ezildik!
Sizi ezmedik!
Sizi ezdirmedik!
Biz dayak yedik!
Biz size dayak atmadık!
Asla kimseyede attırmadık!

Biz parasız kaldık!
Kimseden para istemedik!
Biz hep verdik!
Hiç almadık!
Biz öz verili olduk!
Sizden sadece saygı bekliyoruz...

Bize artık fazla yük olmayın!
Bizi bize bırakın!
Şu son anlarımızda biraz rahat edip, demlenelim!
Son anılarımızı huzurlu yaşayalım!
Bıraz da, dertten kederden uzak kalalım!
Strese sokmayın!
Bırakın kendi halimizde yaşayalim!

Biz böyle geldik!
Böyle gidiyoruz!
Bizim derdimiz bize yeter!
Siz gölge etmeyin o bize yeter!
Dinçer Dayı