Sen mavi`misin?
Engin bir deniz gibi…
Ucu görünmeyen, kıyısı bilinmeyen,
Her bakışta başka bir sır fısıldayan.

Her sabah yeniden başlıyorum sana,
Ve her akşam, bir parçam daha kalıyor gözlerinde.
Sen geldin,
Gökyüzüyle indi yeryüzüne özgürlük.
Bulut oldun, yıldız oldun,
Ben sustum, sen oldun.

Bir gecenin koynunda kayan bir yıldızda adını andım.
Sadece huzur değil,
Sığınılacak bir sessizlik de getirdin bana.
Kolay bulunmayan,
Bulununca da gitmesine razı olunmayan bir sükûnet gibi…

İçimde mevsimler seninle değişti.
Adını andıkça
Çiçekler açtı en kuytu yerlerimde.
Yağmurun başka yağdı artık,
Rüzgârın başka esti.
Kış bile sıcacık oldu senle.

Sen geldin,
Her gün bir şiir gibi başladı.
Her dokunuşun, bir dizeye dönüştü
Ve ben her gün seni yeniden yazdım kalbime.

Herkes bir renk arar bu hayatta,
Ben seni buldum…
Ve o gün Mavi’de durdum.
Mavi artık sadece bir renk değil,
Senin sesiyle yankılanan bir anlamdı.

Sen varlıkla gelen bir eksikliktin,
Tamamlayan ama fazlalaştırmayan…
Ev gibi…
Yorgunluğa çay gibi…
Fırtınaya liman gibi…

Sen, nefes kadar gerekli,
Ve nefes kadar zarifsin.
Baktıkça kendimi kaybettiğim,
İçime döndükçe seni bulduğum derinliksin.
Mavi sende anlam buldu,
Ruhum sende evini buldu.

Zaman seninle ya durdu ya yeniden başladı.
Kokun gibi sessiz,
Gülüşün gibi sonsuz bir huzur sardı beni.
Sen bakınca konuşmayan her şey dile geldi.
Sen gülünce,
Benim içimde bir dünya aydınlandı.

Mavinin anlamı neyse,
Sen osun işte.
Ve ben…
Mavi’yi seninle sevdim,
Ama en çok
Seni sevdim, Mavi gibi.

ZAMAN TÜNELI
08