7
Yorum
36
Beğeni
0,0
Puan
356
Okunma
Bir zamanlar
an/ı/lar arasına gizlenen
favori olanlar mı vardı?
Peki onların hepsi;
ya kurguysa,
ya beynin dayatmasıysa?
Hatta kalbin bitimsiz arzusuysa..?
Vardıysa da o anlar
dünün sellerine takılıp çoktan
okyanuslara akmadı mı?
- Hem, o anı anarken zihnin,
testereden geçmiyor mu sesin? -
Beni her an an, diyerek;
kaç çeyrek asır,
el-pençe durabilir,
karanlıkta pörsüyen hecelerin?
Var sayalim ki;
üçüncü dilinin mangası da,
kendi an(ı)larının peşinde ;
kırıntıları ayıklama sevdasında...
K/anar mı fonetik,
coşar mı semantik,
r/aflarda istiflenerek;
hem edebi,
hem ansiklopedik?
H. Korkmaz (!) & 2025 Sthlm